Na het succesvol verlopen debuutjaar in de Hoofdklasse fastpitch softball, volgde een transferperiode waarin Neptunus eveneens de nodige successen boekte. Er kwamen maar liefst vijf internationals en (voormalige) jeugdinternationals naar Rotterdam.

Veel mensen waren kennelijk verbaasd over deze gang van zaken. Voor enkelen van hen was het aanleiding om onzinberichten over het ‘kopen’ van talent via de sociale media de wereld in te sturen.

Normaal heeft het niet de eerste prioriteit om hierop te reageren. Nu echter blijkt dat een aantal van deze fantasieverhalen een eigen leven gaan leiden, wordt het tijd voor een reactie.
Jut en Sybe Stuij, de coaches van het Rotterdamse team, geven in dit artikel een kijkje achter de schermen. Daarmee wordt duidelijk hoe de transfers echt in hun werk zijn gegaan.

“In de afgelopen transferperiode bleek opnieuw dat veel Nederlandse speelsters graag in de competitie voor Neptunus willen uitkomen. Ook als ze daar niet voor worden betaald. Want – anders dan dat sommige ‘deskundigen’ misschien mochten denken – dat doen wij niet. Wij zoeken het vooral in goede communicatie met de speelsters. Plannen, ambitie en aanpak (zowel op de korte als op de lange termijn) spreken aan. Wij streven er naar dat de speelsters zich alleen maar met hun sport bezig hoeven te houden. Dat doen wij door op onze beurt er voor te zorgen dat de materiële voorzieningen die nodig zijn om dat zo goed mogelijk te kunnen doen, beschikbaar zijn. Daar zijn wij in het seizoen bijna permanent mee bezig.”

“Wij hebben de luxe om daarbij gebruik te mogen maken van de voorzieningen rondom het Neptunus Familiestadion, naast ons. Daar kunnen we o.a. gebruik maken van de vier verlichte slagkooien. Ook komt er binnenkort een werpmachine – de I-Hack Attack Softball Machine, één van de eerste machines in Europa.”

Inkomsten uit het softball

In termen van geld is het met het verenigingssoftball in Nederland niet goed gesteld. Er zijn weinig sponsors. Daarnaast geven de media – zowel landelijk als lokaal – de sport weinig exposure. “Tot op zekere hoogte is dat begrijpelijk, maar beide argumenten versterken elkaar. Dus als er niets gebeurt, zal deze situatie ook niet snel verbeteren. Daarmee blijft het een enorme uitdaging om de softballtak van de vereniging bedrijfsmatig op een goede manier te leiden.”

“De enige inkomstenbron die er momenteel voor de speelsters is, is de vergoeding die NOCNSF geeft voorhen met de zogenoemde ‘A-status’. Daarbij moet je denken aan een betaling die maandelijks ongeveer neerkomt op het minimumloon. Als topspeelster word je dus niet rijk van je sport.
Sterker nog: wij hopen dit seizoen een situatie te kunnen realiseren, waarin wij alle speelsters periodiek een reiskostenvergoeding kunnen geven. Ook die krijgen ze nu namelijk (nog) niet.”

Eén transfer met een speciale reden

“Ten slotte wil ik de overkomst van Laura Wissink (ex-Tex Town Tigers) nog even kort toelichten. Voor haar geldt ook dat zij graag in het seizoen voor Neptunus wil spelen. Maar er is nog iets anders.
Laura is in het Koninkrijksteam de vaste achtervanger van Eva Voortman. In het licht van de grote toernooien die de komende jaren op het programma staan ( o.a. Wereld-kampioenschap en de Olympische Spelen) hebben de dames samen de conclusie getrokken dat een intensievere samenwerking tijdens het seizoen goed is om de prestatiecurve in het Koninkrijksteam zo hoog mogelijk te houden.”

Sybe sluit af: “Wij zijn er trots op dat we met zeer beperkte financiële middelen een mooi team hebben weten op te bouwen. Daar is heel veel tijd en energie in gaan zitten. Het is ook geweldig dat zoveel nieuwe speelsters dit zien en ons hun vertrouwen geven. Dat geeft ons weer de motivatie de schouders eronder te zetten en hun vertrouwen niet te beschamen. Zo versterken we elkaar.
Op die manier hopen we nog jarenlang mee te kunnen in de top van het Nederlandse softball.”

Resumerend gaat het bij Neptunus dus niet om het geld, maar om de aanpak. Samen met de fans kijk ik uit naar het nieuwe seizoen. Ik zal ook dan weer graag verslag doen van hun prestaties.

Auteur: Herman Hiemstra