Honkbal zonder statistische gegevens is net zo ondenkbaar als een slagman zonder knuppel of een catcher zonder handschoen.

Er is geen tak van sport te benoemen waarin zoveel cijfermateriaal wordt verzameld als het honk- en softbal. Omdat honk- en softbalvereniging Neptunus dit jaar haar 80ste verjaardag viert, kijken we aan de hand van een aantal van die cijfers en ander bronnenmateriaal op de bijzondere prestaties die club door de jaren heen heeft geleverd.

Het eerste landskampioenschap

Zondag 9 augustus 1981 is een gedenkwaardige datum in de clubgeschiedenis van Neptunus. Die middag werd Haarlem Nicols met 10-1 ontluisterd en was eerste kampioenschap een feit.

Neptunus werd dat jaar voor het eerst gecoacht door Wim Onderstal (ex-Feyenoord). Hij had drie spelers uit Rotterdam-Zuid meegenomen: Henk Kruik, Henk van ’t Klooster en de Amerikaanse midvelder Kevin McDonald. Ten opzichte van het seizoen ervoor waren er nóg twee nieuwe gezichten: de Amerikaanse werper Steve Donovan (ex-Kinheim) en linksvelder Rob Groeneveldt (ex-UVV). Zij hadden de plaats ingenomen van spelers als Ed van den Berg, Jan Tilmans, Ton van Bladel en Raffie Arrindell.

Steve Donovan was dat jaar met afstand de beste werper van Nederland. Jan Venema en Kevin McDonald sloegen de meeste homeruns in de competitie (ieder 13) Het kon niet op zou je op het eerste gezicht zeggen.

Maar er kwam ook kritiek. Niet van de eerste de beste. Van Cees Herkemeij. Hij was in die tijd bondscoach van het Nederlands team.

Hij vergeleek Kok Juweliers/Neptunus met het Sparta uit de glorietijd. “Er zijn zo’n 3 à 4 hitters die altijd slaan. Neptunus heeft en Sparta had een behoorlijke verdediging. Ze maken (bijna) geen fouten.

Er is nóg een overeenkomst, al zullen ze dat bij Neptunus niet leuk vinden om te horen: het is een vrij oud team. Maar in het honkbal worden spelers pas echt goed door veel ervaring. Aan de andere kant moet er natuurlijk wel voldoende aanwas van jeugdspelers komen. Succes verblindt. We kennen allemaal het voorbeeld van wat er zou kunnen gebeuren.” Herkemeij had het over Kinheim. Die wonnen in 1979 de landstitel en degradeerden het seizoen erna uit de Hoofdklasse.

Met Neptunus zou niet het jaar daarop, maar wel drie jaar later, hetzelfde gebeuren. De iets te nadrukkelijk doorgevoerde verjonging eiste toen zijn tol. Dat het voor Neptunus toch nog goed afliep is duidelijk. Onder de huidige naam Curaçao Neptunus gaan de Rotterdammers in 2023, voor landstitel nummer twintig.