Op dinsdagmiddag 2 juli konden we een belofte inlossen. Bart van Luijk, de grote animator achter de Business Club, had een team samengesteld om die middag een honkbalwedstrijd te spelen. De
locatie was slechts een paar honderd meter van het Neptunus terrein. Het was namelijk de Penitentiaire Inrichting De Schie. Hiermee was direct verklaard dat de gedetineerden aldaar, onze tegenstanders, geen uitwedstrijden mogen spelen.

Iedereen die iets met Neptunus te maken heeft of regelmatig één of meerdere wedstrijden bezoekt kent het imposante gebouw aan de overkant van het Familiestadion.

Wat bij weinigen bekend was dat Neptunus lid Melfried Comenencia reeds verschillende weken met een groep enthousiaste personen daar met honkbal bezig was. Het team kende bijna geen zwakke plekken en het was voor ons buitenstaanders goed om te zien dat zij allen heel trots op de rug van hun uniform Neptunus Inside hadden staan. Daarbij werd de outfit compleet gemaakt met een echte baseball cap met daarop het Drietanden embleem.

Radio-TV Rijnmond had een dame met een camera gestuurd. Zij werd erop gewezen dat zij niet zomaar iedereen in beeld kon nemen. Tijdens de wedstrijd interviewde zij wel Bart van Luijk en een medewerker van de inrichting.

De tegenstanders waren allemaal een stuk jonger dan de leden van de Baseball Business club. De gasten in blauwe DOOR outfit namen brutaal een 0-2 voorsprong maar dat was maar van korte duur. Het kunstgrasveld  werd aan alle kanten beschut door drie verdiepingen hoge gebouwen. De reglementen waren duidelijk. Een geslagen bal hoog tegen één van de gebouwen of over het hek aan de achterzijde van het complex betekende een homerun. Dit gold ook voor ballen die op het dak zouden komen.

Wij dachten dat het niet zo’n vaart zou lopen met die verre klappen, maar daar werden we enorm door verrast. De gastheren sloegen zo ongeveer een stuk of zes homeruns, dikwijls met een aantal lopers op de kussens.

De 0-2 voorsprong hield maar kort stand. Uiteindelijk werd de uitslag 26-13 en gelet op de kwaliteiten die de gastheren op de mat legden was dat een hele normale uitslag. Naast het slaggeweld was er ook een ijzersterk binnenveld team die bij menige Hoofdklasse club zo met open armen ontvangen zou worden. Hierbij was het grote plezier waarmee het gehele team speelde een genot om te volgen.

Trots zagen wij ook hoe pitcher Melfried Comenencia tussen zijn team stond. Met lachende hoofdknikjes naar ons toe wanneer er weer een goede veldactie achter zijn rug plaatsvond. Zo van:: Dat hadden jullie niet verwacht hé.

Na afloop werden we ontvangen met een frisdrank en de leiding van de inrichting benadrukte dat dit zeker een vervolg krijgt. Het winnende team ontving een bokaal, die trouwens weggeven werd aan de enige dame die bij ons speelde. Iedere speler kreeg een goud kleurige medaille. Meerdere spelers konden vertellen dat zij op verschillende niveaus gehonkbald hadden. En dat was goed te zien. Het leukste was dat een speler die goed met de knuppel om kon gaan, vertelde dat hij dat nooit eerder deed. Voetbal was zijn passie.